वारणा एक्स्प्रेस न्युज

सहकारातील दिपस्तंभ  विलासराव पाटील दादा मांगले गावचे सुपुत्र वारणा विविध उद्योग समुहातील ऋषीतुल्य व्यक्तीमत्व  मोरणा विविध उद्योग समूहाचे संस्थापक,  विलासराव यशवंत पाटील दादा  यांचा प्रथम पुण्यस्मरण दिनानिमित विनम्र अभिवादन   .... .   मांगले गावात मोरणा विविध उद्योग समूहाच्या माध्यमातून सहकाराचे बीजारोपण करून मांगले गावच्या सर्वांगीण विकासात विलासराव पाटील दादा  यांनी महत्त्वपूर्ण योगदान दिले आहे .सहकारमहर्षी तात्यासाहेब कोरे लोकनेते फत्तेसिंगराव नाईक   स्वर्गीय नानासाहेब कोरे आधुनिक विज्ञानाचे शिल्पकार विलासराव कोरे माजी खासदार गुलाबराव पाटील वारणा कारखान्याचे व्हाचेअरमण बाजीराव बाळाजी पाटील  यांच्यासोबत सहकार क्षेत्रात त्यांनी आदर्शवत भूमिका बजावली. वारणा सहकारी दूध संघाच्या स्थापनेपासून सतत पंचवीस वर्षे ते संचालक व दहा वर्षे उपाध्यक्ष म्हणून त्यांनी काम पाहिले .वारणा कारखान्याचे ते विद्यमान संचालक  होते त्यासोबत वारणा डेअरीचे  अध्यक्ष म्हणूनही त्यांनी काम पाहिले सांगली जिल्हा परिषदेचे सलग १३ वर्षे सदस्य होते...

१५ ॲागस्ट ला डी.आर जाधव उर्फ अण्णांना पोलिस दलातील उत्क्रुष्ट कामगिरीबद्दल राष्ट्रपती पदक देवून सन्मानित करण्यात आले.त्याबद्दल त्यांचे हार्दिक हार्दिक अभिनंदन. आपल्या ग्रामीण महाराष्ट्रातुन खुप सारे तरुण नोकरी कामधंद्याच्या निमित्ताने मुंबईला जातात.त्यापैकीच एक डी.आर अण्णा,एस.एस.सी नंतर कामधंद्याच्या निमित्ताने मुंबई नगरीमध्ये गेले.महाराष्ट्र राज्याचे माजी मुख्यमंत्री वसंतदादांची थाप त्यांच्या पाठीवर पडली आणि त्यांना पोलिस सेवेमध्ये भरती होण्याची संधी मिळाली. घरची अत्यंत गरिबीची परिस्थिती.दोन वेळच्या जेवणाची भ्रांत असणारया कुटुंबातुन हा तरुण पोलिस सेवेत रुजु झाला.ते घरची आर्थिक गरिबी असली तरी आई वडीलांच्या संस्काराची श्रीमंती घेवून मुंबानगरीत दाखल झाले. सर्वांना पुढे घेऊन जाण्याच्या व्रुत्ती,वरिष्ठांबद्दल आदराची भावना त्यामुळे भरतीनंतर काही वर्षातच त्यांनी अधिकारयांच्या मर्जी संपादन केली. लहान मुलापासून अबाल व्रुध्दापर्यंत सर्वांशी अत्यंत आपुलकीच्या भावनेने वागवणारे अण्णा त्यांच्या वैयक्तिक जीवनात अजात शत्रू आहेत. पोलिस खात्यातील नोकरी बरोबर इतर काही व्यवसायामध्ये त्यांनी च...

पवार साहेब... महाराष्ट्राची कुस्ती ऑलम्पिक सुवर्ण देऊ शकते, त्यासाठी एवढंच करा.... सर्व सोयीनियुक्त  आखाडा, अनुभवी प्रशिक्षक, खेळाडूची कदर करणारे सरकार,  ---------------------- ✍️ *शब्दांकन- पै मनोजकुमार मस्के* 9890291065 """"""""""""""""""""""""     मुलांनी मैदाना पेक्षा स्पर्धा खेळणं खूप गरजेचं आहे*. आणि ते खरेही आहे. खरं पाहिलं तर कुस्ती खेळणारे हे अनेक देश आहेत, त्यात महाराष्ट्रात कुस्तीचे बऱ्यापैकी आखाडे भरले जातात. आज विचार केला तर १६ देश क्रिकेट खेळतात आणि २०० देश कुस्ती खेळतात. *तरीसुद्धा भारतात कुस्ती पेक्षा क्रिकेटला जास्त पसंती दिली जाते*.  पूर्वी कुस्तीला मान होता. शिवाय महाराष्ट्रातील मल्लांना देशात सुद्धा मान दिला जात होता. ज्या ज्या वेळी दिल्लीवरून पैलवान कुस्तीसाठी महाराष्ट्रात आला त्या- त्या वेळी महाराष्ट्रात मात्र दिल्लीचा पैलवान चारी मुंड्या चीत होत होता. हे कुण्या ज्योतिषाने सांगायची गरज नाही. महाराष्ट्राच्या मल्लांनी देशात नव्हे तर विद...

अत्रेसाहेब नसते तर....? मधुकर भावे १३ आॅगस्टला आचार्य अत्रे यांची १२३ वी जयंती आहे. दोन वर्षांनी सव्वाशे वर्ष होतील. अत्रे साहेब १३ जून १९६९ला गेले. ते गेल्याला ५२ वर्षे झाली. या ५२ वर्षांत राजकीय, सामाजिक, सांस्कृतिक या सगळ्या क्षेत्रांमधल्या लोकांना ‘आज अत्रेसाहेब हवे होते..’ असं वाटत राहीलं. लोक असं सांगत राहीले. मृत्यूला ५० वर्षे झाल्यानंतर तो माणूस आज हवा होता असं वाटणं, त्या व्यक्तिमत्वाचा गौरव आहेच. पण गेलेल्या ५० वर्षांच्या काळात झालेल्या चुकांबद्दल कान पकडणारा कोणी राहीला नाही, ही भावना  व्यक्त करणारेही ते वाक्य आहे. अत्रेसाहेबांची जयंती तसा महोत्सवाचा दिवस आहे. माझ्यासारख्या व्यक्तिचे तर सारे आयुष्य त्यांनी उभे केले. एक दृष्टी दिली. केवळ मीच नव्हे, माझ््या पिढीतील अनेकांना साहेबांचा सहवास मिळाला नसला तरी, आमच्या  पिढीचे  शालेय जीवन समृध्द करण्याचे काम अत्रेसाहेबांच्या ‘नवयुग’ वाचनमालेने केले. त्यामुळे ज्यांचा साहेबांशी थेट संबंध आला नाही, अशा लाखो घरांमधल्या माझ्या पिढीचा अत्रे साहेबांशी संबंध आलेलाच आहे. मग तो नवयुग वाचन मालेमुळे आला असेल. साप्ताहिक...

‘दो अंगुठेवाले’  डॉ.पाराशर  हिलिंग सेंटर आता मुंबईत  मधुकर भावे १८ जानेवारी २0२१ ला जोधपूरला गेलो. त्या अगोदर जवळपास वर्षभर माझ्या उजव्या मणक्यातील कमरेजवळ शीर दबली होती. चालण अशक्य होतं, उभं राहणं शक्य नव्हतं. पत्नीच्या दोन वर्षांच्या आजारपणात हे दुखण फार लक्ष द्याव असं नव्हत म्हणून अंगावर काढलं, त्याचा परिणाम व्हायचा तो झाला. मोठी नावे असलेल्या मणक्याच्या डॉक्टरांनी  ‘शस्त्रक्रीयेशिवाय पर्याय नाही’ असं सांगितलं होतं. पण वयामुळे (८२) शस्त्रक्रीया करु नका असंही सांगितलं. आता काय करावं? या अवस्थेत असताना जोधपूरच्या डॉ. गोवर्धनलाल पाराशर यांच्याकडे प्रथमच दोन मित्र मला घेवून गेले.श्री. अशोक मुन्शी आणि श्री. किशोर आग्रहारकर घेवून गेले. दहा मिनीटां्रच्या उपचारात एकदम टकाटक झालो. २५ जानेवारीपर्यंत तिथे राहीलो. पूर्ण ठणठणीत होवून परत आलो. झपाट्याने कामाला लागलो. ८ महिन्यात दोन पुस्तक झाली. १५ ठिकाणी भाषणं झाली. पण जोधपूरशी एक नातं जोडलं गेलं. ३१ जानेवारी २0२१ ला माझ्या आठवड्याच्या लेखामध्ये ‘दो अंगुठे की कमाल’ लिहीले. गेली ६0 वर्षे मी लिहीतो आहे. १0 हजार लेख छा...

इतका साधा, इतका सरळ,  इतका आक्रमक... पुन्हा  होणे नाही! मधुकर भावे ९५  वर्षांचे गणपतराव गेले. एकाच मतदारसंघात ११ वेळा विधानसभेत निवडून येणारा बहाद्दर नेता गेला.  गेल्या ७0 वर्षांच्या राजकारणात उंच पुरे गणपतराव यांचा वेष बदलला नाही, पायातली चप्पल कायमच राहीली. बुुटाने जागा कधी घेतली नाही. आमदार असोत, नसोत, मंत्री असोत, नसोत, त्यांच्या वागण्या, बोलण्यात, राहण्यात  ७0 वर्षे फरक नाही. १९६२ ला आमदार म्हणून ते विधानसभेत आले. ६0 वर्षे पत्रकारिता केली. रोजच्या पत्रकारितेतून काहीसा दूर झालो. तरी गणपतराव विधानसभेत होतेच. माझ्या माहितीप्रमाणे उध्दवराव पाटील, एन.डी.पाटील, गणपतराव देशमुख, केशवराव धोंडगे, बापू लाड, दि.बा.पाटील, दत्ता पाटील, ही महाराष्ट्राच्या पुरोगामी राजकारणाची खरी प्रतिके. ही माणसे ना कोणासमोर वाकली, ना कोणी त्यांना मोडू शकले किंवा तडजोडीत मोहात पाडू शकले. जांबुवंतराव धोटे ही या यादीत आहेत अशी पिळदार माणसं आता मिळायची नाहीत. केशवराव धोंडगे आज १0१ वर्षांचे कंधारमध्ये अजून गर्जत आहेत. ९६ वर्षांचे एन.डी.पाटील  भीष्माचार्य आहेत,  अशी माणसं...